Er heeft een afwaardering plaatsgevonden van het beroep leraar”, aldus Ton Bastings. In zijn publicatie ‘Meesters van papier’ onderzoekt Bastings, zelf leraar Nederlands in het middelbaar beroepsonderwijs (MBO), het veranderende imago van de leraar in de Nederlandse romanliteratuur. In gesprek met Ad Verbrugge legt Bastings uit waarom hij voor deze invalshoek heeft gekozen: “Het gaat om beeldvorming en de positie van de leraar in de klas en in de school.” “De leraar bestaat niet meer, het zijn nu coaches geworden.”

Met de intrede van de wet BIO (Beroepen in het Onderwijs) was er een kader geschapen waarbinnen je de leraar kon beoordelen in de klas. De eerste competentie was de interpersoonlijke competentie: “Dat wil zeggen dat de leraar een onderwijsleerklimaat schept waarin de leerling zijn eigen onderwijs vormt en inhoud geeft. Dus de leraar raakt buitenspel.”, aldus Bastings. Van de klassieke driehoek zoals deze bestond, leerling-leerstof-leraar, wordt de hoek van de leraar afgesneden. De leerling komt centraal te staan en de leraar voelt zich geen leraar meer. Het advies van Bastings? Zorg voor meer autonomie en minder bureaucratie voor de leraar. Toch vreest hij voor een nieuwe generatie van coaches voor de klas.

De cijfers die in het diversiteitsdebat worden gebruikt zijn niet de juiste, stelt Josse de Voogd. De stad wordt als uitgangspunt genomen, terwijl Amsterdam juist de minst gemiddelde gemeente is van Nederland. Op die manier krijg je scheve uitkomsten en worden groepen buiten de stad genegeerd. Met Ad Verbrugge bespreekt deze zelfstandig geografisch onderzoeker de kloof tussen stad en land en de stedelijke vooringenomenheid die heerst binnen universiteit en media. Hoe heeft het foutieve beeld kunnen ontstaan dat de helft van de Nederlanders in de stad woont?

“De universiteit zou kritisch naar de cijfers moeten kijken, in plaats van mee te gaan in de hype”, aldus De Voogd. Het beleid van universiteiten rammelt en een ‘flutrapport’ over diversiteit bezorgt de wetenschap een slecht imago. Zijn er tegengeluiden? Dat wel, maar de sfeer op universiteiten zorgt ervoor dat ze er niet mee naar buiten durven te komen.

Ook wordt de verengelsing op universiteiten besproken. Een onterecht beeld heerst dat huidige studenten op internationale posities terechtkomen. En een uitwisseling naar New York met het idee van diversiteit? “Een uitwisseling naar Etten-Leur leer je meer van dan een uitwisseling naar New York.”

Dat techgiganten zoals Google, Facebook en Amazon zeer machtig zijn wordt steeds duidelijker. De vraag is hoe we er mee omgaan en wat er aan te doen is. In gesprek met Ad Verbrugge legt Arief Hühn, hoofd van Denktank FreedomLab, uit waarom hij niet in een wereld wil leven waar technologie zich op deze manier ontwikkelt en 'big tech' zoveel macht heeft. De centrale vraag volgens hem: “Hoe besturen we de data-infrastructuur?” Welke oplossingen ziet Hühn? Allereerst pleit hij voor een bewustwording dat technologie in ontwerp niet iets neutraals is. Hij ziet een nieuw ecosysteem voor zich waar techbedrijven niet direct beschikking hebben over de data, maar waar de eindgebruiker zelf grip kan houden hierop. Hoe realistisch is dit scenario? Is dit niet een utopie? Hühn denkt van niet. Hij bespreekt concrete oplossingen in de techniek en ziet een unieke kans voor Europa om zich te onderscheiden van het door Amerika bestierde internet.

In gesprek met Ad Verbrugge vertelt Martijn Jeroen van der Linden hoe ons geldstelsel fundamenteel is veranderd door digitalisering en waarom we nu op een nieuw kantelpunt staan. “Vanaf de jaren ‘80 is de economie in de digitale ruimte geëxplodeerd.” Ongekende groei en dynamiek werd mogelijk. Maar ook: Schulden die met schulden werden gecompenseerd.

Volgens Van der Linden is het stelsel nu onhoudbaar geworden, mede omdat er na de financiële crisis geen fundamentele veranderingen zijn doorgevoerd. Het beleid van de ECB is er volgens hem slechts op gericht om de status quo in stand te houden. Dit systeem werkt ongelijkheid in de hand en is niet democratisch: “De ECB heeft op Sovjet-manier ingegrepen.” Stichting Ons Geld laat sinds 2012 een alternatief geluid horen en staat een fundamenteel ander geldstelsel voor. Hoe zit een dergelijk stelsel eruit en is een transitie vanuit het huidige systeem überhaupt wel mogelijk? Ook: Hoe passen private alternatieven, zoals Libra, in dit plaatje?